Yanlış mı anladım?

Yola çıktım, yüreğinin götürdüğü yere git demişlerdi geldim. Yeni hayata baslangicim şanssız oldu ama vazgecme lüksüm daha da önemlisi niyetim yok. Şanssız başlangıç iş ile ilgili, bana verilen sözler tutulmadi ve ben de neler yapabilirim diye düşünmeye başladım.  Başlangıç ve sezon dolayısıyla garsonluk yapmaya karar verdim ve bir yerle anlaştık sayılır, daha önce yaptığım bir iş değil ama yapabilirim. Internetten araştırdım iyi garson nasıl olunur; ürünleri iyi tanımak,  güleryüzlü olmak v.s bilgiler edindim ama her işte olduğu gibi sadece gönül vermek işini sevmek ve işine sahip çıkmak olduğuna karar verdim. Aslında daha önce de bu şekilde davranarak başarılı olmuştum ama yeni bir iş olduğu için bir anda panikledim Allah'tan durup nefes alacak zamanım olabildi ve kendime geldim. Bu süreçte kişisel gelişim kitabı okudum bana hep iyi gelir, inanılmaz motive olurum ve oldum. Vazgeçmek basit, ben hayatta hep mücadeleci oldum yine mücadele etmeliyim ve egolarimdan vazgecmeliyim yani hem basit hem de zor... Ama yüreğinin götürdüğü yere gitmek kolay mı?  Git denildi ama kolay olacak denilmedi ki! Yoksa ben yanlış mı anlamıştim? Hayır, her şey olduğu gibi işte... En azından denemem gerekiyordu ve deneyeceğim hatta tek yapabilecegimin kendi işim olduğunu sanıyordum ama burada yeni iş fırsatları düşünürken yapabileceğim ne kadar çok şey olduğunu gördüm. Kendimizi kapattigimiz hayatın aslinda ne kadar dar bir çerçeve olduğunu gördüm ve şimdi daha da heyecanlıyım,  sanki kendimi tanımaya basladim. Yazmaya da bu süreçte karar verdim, zor kararların, hayat mücadelesinin, hayatı istediğin gibi yaşamanın zorluklarıni ama verdiği hazzı da paylaşmak istedim. Ve verdiğim kararın bana böyle bir katkıda bulunması bile benim için çok güzel bir şey. Deneyeceğim ve böyle bir fırsatım olduğu için mutluyum, sevgilerimle...